ikarin

Vanmorgen stond er in het kleurenkatern van de Volkskrant een recensie van ‘the Dangerous Book for Boys‘ dat binnenkort in Nederlandse vertaling verschijnt. Ik las het artikel aan de ontbijttafel en werd onmiddellijk meegevoerd in een flashback.

Een vroege jeugdherinnering: ik ben vier en ik loop buiten met mijn vader. Bij een vijver verderop zijn een paar jongens aan het vissen. Ik herinner me haarscherp het gevoel van avontuur & spanning, vissen! Maar tegelijk ook de verre onbereikbaarheid. Meisjes vissen niet. Meisjes zijn meisjes en doen nou eenmaal geen jongensdingen zoals vissen.

Gelukkig heb ik nu zelf drie jongens. En kan ik heel legitiem al de jongensdingen doen die ik vroeger graag wilde doen maar nooit deed. Vissen en met treinen spelen. Met ze naar de sterrenhemel kijken en satellieten en planeten zoeken. Vliegeren, hockeyen en voetballen.
Hoe je een megagroot papieren vliegtuig vouwt, of het geheimschrift van Julius Caesar ontcijfert, het recept voor het maken van onzichtbare inkt, de instructietekeningen voor het maken van een pijl en boog… Dat en nog veel meer staat in dit boek. Verplichte literatuur wat mij betreft, en niet alleen voor vaders.

Interview met de schrijvers bij Amazon
Website behorende bij het boek (engels)
Nederlandse website “het Jongensboek”