Herinneringen aan de vakantie in Frankrijk: ik heb er m’n hart opgehaald door met mijn jongens te zwemmen in zo’n typisch Franse Piscine Municipale – louter jeugdherinneringen.De Fransen doen zelf een beetje denigrerend over hun gemeente zwembaden. Maar ik genoot met volle teugen, het was er rustig, fantastisch water, en altijd , in ieder geval, één duikplank. Net als vroeger. In en uit het water, nog een keer, en nog een keer. Verkoeling. Ik heb onveranderd genoten van die typische zeventiger jaren sfeer uit mijn jeugd.
Straks, weer terug in Nederland – nam ik me voor om eens beelden terug te zoeken van mijn zwembad van vroeger. Het Natuurbad in Bilthoven waar ik en mijn zus en broertjes jarenlang zwemlessen hebben gevolgd en lange hete zomervakanties hebben doorgebracht. Deze ansichtkaart die ik vond is uit de vijftiger jaren, dus ouder dan mijn herinneringen, maar wat het verbeeldt is precies zoals ik het nog steeds voor me zie. Meteen proef ik weer die specifieke smaak van Asterix & Obelix kauwgom, in zo’n zakje waar naast de kauwgum een speelfiguurtje bij zat: spaar ze allemaal! Toen al. Maar ook: de watertoren, het zand, de ruimte, de rust. Ik kan me alles nog haarscherp herinneren. Aan het einde van de zomer was mijn blonde haar fluoriscerend groen gekleurd- het water in het Natuurbad werd niet met chloor behandeld en werd daarom gedurende de zomer steeds groener door de dennenappels die in het water dreven. De temperatuur van het water was vooral vroeg in het seizoen beneden elk peil, toch haalde ik er mijn vier zwemdiploma’s, en kan ik er uitsluitend met weemoed aan terugdenken. Het kan niet anders, mijn liefde voor water is daar geboren.